Jumat, 31 Oktober 2014

Dongeng Sunda

Kabayan Hayang Kawin

            Di hiji poe,di hiji desa ngaranna desa Ciluncat,aya hiji imah leutik. Di jero aya Kabayan jeung Ema.

Ema                 : Kabayan Kabayan … geuwat kadieu.. !!!
Kabayan          : Aya naon atuh ma?? meuni gandeng pisan ….
Ema                 :Yeuh Kabayan ulah cicing wae di imah .. jig kaditu neangan pagawean, unggal       poe teh ngan HARDOLIN we wungkul…
Kabayan          :Sabenarna mah urang ge hayang ma, tapi …
Ema                 :Tapi kunaon??           
Kabayan          :Urang geus nyobaan neangan pagawean, tapi eweuh pagawean anu cocok jang urang ..
Ema                 :Lah maneh mah euweuh kahayang pisan ..
Kabayan          :Nya enggeus atuh .. isuk urang rek ka kota neangan gawe jeung rek neangan pujaan hati Kabayan nyaeta si Iteung tea ..
           
            Poe isukna Kabayan indit ka kota.
( Kokom nyampeurkeun Kabayan nu keur siap-siap rek indit ka kota).

Kokom             :Akang-akang , akang bener ayeuna rek indit ka kota  ??
Kabayan          :Naon atuh Kokom teh, meuni rariweuh pisan !!
Kokom            :Atuh da akang Kokom teh alim jauh ti akang, yess !!
Kabayan          :Alaaaahhhh… si Kokom meuni lebay ..
Ema                 :Nya Kokom, da si Kabayan ge rek balik deui ieuh ..
Kabayan          :Nya, geus atuh ma Kabayan rek indit ! Doa keun Kabayan amih meunang pagawean jeung papanggih Nyi Iteung
Ema                 :Nya sok atuh ku Ema di doakeun, maneh sing sukses di kota teh ..
            ( Si Kabayan pamitan ka Ema na. Tuluy indit ka Terminal )

            Saenggeus nepi di kota, si Kabayan hulang-huleng teu puguh bari gegerenyeman.

Kabayan          :Ke.. ke.. ke .. Ari urang aya dimana ieu teh ?
                        Aduh gusti .. Kudu Kamana urang yeuh … ??
                        (Si Kabayan leuleumpangan sorangan)
Kabayan          :Astagfirullohal’adzim .. Masya Alloh .. Laaillahaillalloh .. eta teh monas ?
                        Meuni jangkung-jangkung teuing atuh .. alabatan tihang listrik !!

            Keur kitu si Kabayan papanggih jeung Bule, tuluy nanyaan eta Bule ngacaprak kamana
daek.

Kabayan          :Halo Mr. How are you ? How are you ?
Bule                 :I’m fine !
Kabayan          :Mr. Mr. Ari ieu teh dimana yes ??
Bule                 :What ? ( bingung )
Kabayan          :Naon sabarah watt ? urang mah teu ngajualan bohlam Mr. ! Urang mah nanyakeun oge ieu teh dimana ?? Kalah nanyakeun bohlam ...!
Bule                 :What are you talking about ??
Kabayan          :Naon Mr. abot..? Beu atuh ku urang di pang mawakeun ari abot mah !! Keun bae lah 2000 ge lumayan jang meuli es, urang keur haus yeuh !
Bule                 :You are crazy
Kabayan          :Yes .. yes .. sami-sami Mr.
                       
            Teu lila Si Kabayan papanggih jeung babaturanna di kampong

Markonah       :Kabayan? ( bari noel ti tukang ) Ieu teh Kabayan ?
Kabayan          :Ke…ke…ke… Saha iyeu teh nya??
Markonah       :Kabayan tos hilap ka kuring! Ieu teh Markonah !
Kabayan          :Oh ….neng Onah anu budakna mang Udin
Markonah       :Sumuhun Kabayan! Ieu teh Markonahbudakna mang Udin kembang Desana Ciluncat tea ning..
Kabayan          :Alah nya inget ieu teh Markonah, tapi da cek urang mah kembang Ciluncat mah Nyi Iteung saurang
Markonah       :Kabayan di dieu ngadon naon?
Kabayan          :Urang teh rek neangan pagawean bari neangan Nyi Iteung.
Markonah       :Oh .. Kabeneran atuh Kabayan, di tempat urang gawe teh, keur aya lowongan gawe! Maneh daek teu gawe jeung Onah ??
Kabayan          :Nu bener? Atuh daek urang mah Onah.
Markonah       :Nya atuh isuk mimiti gawe na.

            Geus sabulan si Kabayan gawe jeung Markonah. Pas Keur istirahat si Kabayan ngadenge
Sora awewe menta tulung! Tuluy si Kabayan Indit nulungan.

Iteung              :Tulung …… tulung……… Jambret …… Jambret ……….
Kabayan          :( Tuluy ngudag jambret )

            ( Sanggeus beunang tuluy kantong na di berekeun ka awewe anu di jambret)

Kabayan          :Iteung !
Iteung              : Kang Kabayan ?
Kabayan          :Iteung ?
Iteung              :Kang Kabayan ??
Kabayan          :Ieu teh leres Iteung ?
Iteung              :Muhun akang … ieu teh leres Iteung !
Kabayan          :Iteung teh mani benten pisan ayeunamah ! Geulis eung….
Iteung              :Muhun atuh kang Iteung tea ! Akang di kota sareng saha ?
Kabayan          :Akang teh nyalira, akang ka kota teh neangan Iteung ! Iteung ayeuna dimana ?
Iteung              :Nya payuneun akang atuh ayeuna mah !
Kabayan          :Nya sanes payuneun hungkul atuh ! Tapi Iteung teh tos lami aya dina hate akang!!         
Iteung              :Aah si akang mah aya-aya hungkul ! Tos atuh kang hayu ayeunamah sung ka bumi Iteung !
Kabayan          :Enya hayu atuh !
             
              Kabayan jeung Iteung ngalobrol duaan di imah Iteung…

Iteung              :Kang, tah iyeu teh bumi Iteung !
Kabayan          :Aeh…aeh… ieu teh imah atawa istana ? mani gede kawas gedung, mani lega kawas lapang, mani jangkung kawas monas, tur mani endah kawas nu gaduh na !
Iteung              :Aah… biasa we kang ! oh ai akang tos pependak sareng Markonah teu acan ?
Kabayan          :Oh si Onah, entos ! akang pendak sareng Markonah kamari di jalan ! Malahan mah si Onah nu mere pagawean ka akang teh ! akang di tawaran gawe di kantor tempat si Onah gawe !
Iteung              :Nu leres ? Iteung oge damel di kantorna Markonah akang !
Kabayan          :Maenya ? eta teh berarti Iteung jeung Akang teh jodoh nya! Bisa kabeneran kitu !
Iteung              :Ah…akang!
Kabayan           :Iteung kumaha lamun iteung jeung akang teh mulang ka kampung! Akang rek ngalamar iteung ka abah iteung!
Iteung              :Nu leres? Akang bade ngalamar iteung.!
Kabayan          : Muhun leres!! Akang bade ngalamar Iteung, akang cinta ka Iteung. Cinta akang full teu satengah-satengah kawas top kopi atuh Iteung .
Iteung              :Muhun atuh akang, hayu atuh cuang nyarios ka si Abah !!

            Dua minggu Kabayan jeung Iteung babarengan di kota, kaditu kadieu bareng kawas
Perangko. Tapi teu lila datang Si Kokom ka kota. Si Kokom nempo Kabayan keur duduan jeung
Iteung. ( Kokom langsung indit bari ambek ).

Kabayan          :Iteung iraha atuh mulang ka kampong teh? Akang tos teu kiat hoyong gera-gera ngalamar Iteung.
Iteung              :Sabar atuh akang, sok we gawe heula sing giat amih si Abah ngarestuan.
Kabayan          :Siap atuh Iteung ..Demi Iteung akang rek giat di gawe .
Iteung              :Nya kang, hayu atuh cuang mangkat gawe
Kabayan          :Hayu

            Teu lila Si Kokom datang, tuluy nyampeurkeun Kabayan anu keur istirahat.

Kokom             :Kang .. Kang Kabayan … Kang Kabayan (bari rariweuh)
Kabayan          :Kokom ? Naon atuh Kokom ? Maneh rek naon ka dieu ?
Kokom             :Iiihh .. si Akang meuni kitu pisan ka Kokom teh, Kokom teh ka dieu nyusul Akang.. Kokom teh sono ka Akang
Kabayan          :Naon atuh Kokom meuni lebay maneh mah.. centil pisan !!

            Teu kosi lila ujug-ujug datang si Iteung bari mawa dahareun jang si Kabayan.

Iteung              :Akang ? ( langsung indit bari ceurik )
Kabayan          :Iteung … ( bari ngudag ) kunaon atuh kalah indit ( panasaran )
Iteung              :Henteu Akang, Iteung mah bilih ngaganggu Akang jeung Kokom we ( bari rada judes )
Kabayan          :euleuh .. euleuh .. caritana jealous Iteung teh. Yeuh Iteung .. Akang mah euweuh hubungan nanaon jeung si Kokom. Si Kokom na we nu centil ka Akang
Iteung              :Ohh , uhun atuh Kang ..  Iteung percanten ka Akang

            Tuluy si Iteung jeung Kabayan  mulang ka kampungna. Langsung si Kabayan ngalamar si
 Iteung.

Kabayan          :Assalamu’alaikum ! Ema .. Ema .. Kabayan mulang !
Ema                 :Wa’alaikumsalam.. Kabayan !
Kabayan          :Ema ! Kumaha Ema, cageur ?
Ema                 :Alhamdulillah yan ! Ema Cageur !! Kabayan maneh aya naon gening mulang ?
Kabayan          :Kabayan teh rek ngalamar Iteung ma! Kabayan mulang jeung Iteung !
Ema                 :Nu bener?? Hayu atuh cuang ka imah Iteung ayeuna !!
Kabayan          :Sabarb atuh ma!! Isuk we ka imah Iteung na !
Ema                 :( Seuseurian ) Sumanget teuing yan ema teh bakat ku bungah, akhirna maneh teh kawin oge !

            Isukna, Kabayan jeung Ema na dangdan rapih, tuluy mangkat ka imah Iteung rek
ngalamar Iteung ka Abah na.

Kabayan          :Assalamu’alaikum ..!!
Iteung              :Wa’alaikumsalam .. Akang, Ema ! mangga kalebet
Ema                 :Abah na aya Teung ?
Iteung              :Aya ma ke antosan sakedap
                        Abah … Abah … Ieu aya Kang Kabayan sareng Ema !

            Tuluy Abahna Iteung nyampeurkeun Kabayan jeung Ema nu aya di ruang tamu.
Langsung ngobrol jeung Ema na Kabayan.

Abah                :Yeh .. Ema Kabayan
Kabayan          :Abah, kumaha damng?
Abah                :Alhamdulillah yan cageur ayeuna mah !
                         Iteung nyandak susuguh na atuh jang Ema jeung Kabayan
Iteung              :Muhun bah ( Langsung indit ka dapur )
Ema                 :Abah Iteung ! kieu, Kuring jeung Kabayan kadieu teh boga maksud rek ngalamar Iteung ! Kumaha, di tampi ?
            Tuluy si Iteung datang bari mawa dahareun jeung cai nginum jang nyuguhan Ema jeung
Kabayan.

Abah                :Lah,, Abah mah sakumaha Iteung na we. Iteung nu rek ngalakonana!
Ema                 :Kumaha Iteung ??
Iteung              :( Unggut hungkul )
Kabayan          :Alhamdulillah … Urang kawin oge jeung Nyi Iteung !!
Abah                :Iraha rek akad na ?
Ema                 :Isuk bah !!
Abah                :heug atuh !

            Tuluy isukna Kabayan jeung Iteung kawin, Kabayan datang ka imah Iteung bari di
barengan ku rombongan marawis. Si Kabayan tuluy nyanyi sapanjang jalan.

            “Nyi Iteung .. Kabayan datang prepet … prepet … prepet …”

            Akhirna Kabayan jeung Iteung hirup bagja salamina.



~TAMAT~

Tidak ada komentar:

Posting Komentar